ACTIVIDADE FÍSICA NA INFANCIA

                                                                                                                                     

Os beneficios da actividade física infantil son variados e imprescindibles para un bo desenvolvemento físico e psíquico, contribuíndo a fortalecer a personalidade do nen@ e valores importantes para a vida en sociedade. 

Chamamos actividade física a calquera movemento voluntario realizado polos músculos esqueléticos e que produce un gasto de enerxía adicional  que o noso organismo necesita para manter as funcións vitais. Por tanto, actividade física é andar, transportar un obxecto, xogar ao fútbol, bailar, colaborar en limpar a casa e calquera outra ocupación similar entre as que pode realizar diariamente un nen@. Cando a actividade física planifícase, organízase e repítese co obxectivo de manter ou mellorar a forma física denomínase exercicio físico. E se ademais este exercicio físico realízase dentro dunhas regras, de forma competitiva e conxugando a actividade co desenvolvemento doutras características da persoa, falamos de deporte.

A actividade física e o exercicio realizados de forma habitual teñen uns efectos beneficiosos para a saúde xa desde a infancia. Sabemos, por exemplo,  que canto máis exercicio realicemos e máis activa sexa a nosa vida máis posibilidades teremos de evitar a obesidade; ademais poderemos alcanzar un maior desenvolvemento da masa muscular e unha mellor saúde ósea, o que nos axudará a previr a osteoporose. Teremos menos enfermidades cardiovasculares na idade adulta e diminuiremos a posibilidade de padecer certos tumores. Tamén imos mellorar nos nosos fill@s a sensación de benestar, o seu estado de ánimo (condicionante da súa saúde mental) e é probable que na adolescencia consuman menos tóxicos. Todas estas afirmacións son a conclusión de numerosos estudos. Xunto a todos eses beneficios, a actividade física, o exercicio e o deporte serven para fomentar no nen@ certos valores, como unha relación social positiva, o espírito de superación e a compensación no esforzo; e nalgúns nen@s, especialmente naqueles con algún problema de saúde ou que padecen algunha enfermidade crónica, son un modo de mellorar a súa autoestima e a súa integración familiar e social.

Con todo, os datos das últimas enquisas nacionais mostran que preto do 80% da poboación non realiza a actividade física que se considera necesaria para manter a saúde. E dáse unha situación curiosa: os adultos cren que os nen@s fan cada vez máis exercicio, cando en realidade fan cada vez máis horas de vida sedentaria. É dicir, tamén neste caso a realidade e a opinión xeral non coinciden. Non pode ocultarse que o actual modelo social non favorece a actividade física: as actividades cotiás están mecanizadas, o noso traballo require menos esforzo e movemento, e o tempo libre de nen@s e adultos é máis inactivo. O que ocorre é que moi poucas persoas realizan moita actividade física. De feito, pode afirmarse que estamos na idade do sedentarismo e das súas consecuencias sobre o estado de saúde.

Por tanto, aos pais debemos de recomendarlles un plan de actividade física regular para o seu fill@. Por exemplo: até os 3 anos xogar no parque polo menos media hora diaria; a partir desta idade pasear todos os días de 20 a 45 minutos; despois do seis anos practicar algún deporte polo menos unha vez á semana. Isto debe combinarse cunha limitación da vida sedentaria, nos nen@s relacionada sobre todo co uso das pantallas (da TV, do ordenador e dos xogos electrónicos): Non máis dunha hora diaria, cando o merezan e sempre a cambio de algo. Ademais, os pais deben coñecer os contidos dos programas que consomen os seus fill@s e preocuparse por como poden influír no seu desenvolvemento. Teriamos que facerlles comprender a importancia de que compartan cos seus fill@s a diversión e favorezan nel a asociación de actividades saudables e bos recordos. Así se educan os bos hábitos de vida: establecendo rutinas diarias e axudando á súa interiorización mediante experiencias agradables.

Hai dúas ideas que se deberían transmitir aos pais: 1-. Os hábitos de vida ?bos ou malos- inícianse nos primeiros anos; desde logo antes de chegar á escola. Canto antes ocúpense e preocúpense dos hábitos de vida do seu fill@, máis posibilidades terán de axudarlle a vivir con máis saúde. E, segundo. Unha recomendación básica; case o principio fundamental: se quere que os seus fill@s teñan uns bos hábitos de vida, empece por vostede. Que creza vendo aos seus pais realizando exercicio diario, comendo de forma sa, con bos hábitos de hixiene e consumindo de forma sensata. É dicir: pensar nos problemas antes de que se presenten é dar exemplo